مگر می شود، کانادا رفت ولی آبشار نیاگارا را از نزدیک ندید!
به گفته بسیاری از افراد که تور نیاگارا را از تورنتو، مونترال و ونکوور  برگزار می کنند، آبشار نیاگارا بهترین منطقه گردشگری کانادا است. شما نیز با ویزای توریستی کانادا میتوانید تورکانادا نوروز را در این شهر نزدیک تورنتو برگزار کنید.

 همچنین سال گذشته موسسه معتبر بین‌المللی «انستیتو جهانی گردشگری»، آبشار نیاگارا در مرز آمریکا و کانادا که مرتفع‌ترین آبشار جهان به شمار می‌رود را به عنوان جاذبه نخست گردشگری طبیعی جهان انتخاب کرد.

 آبشار نیاگارا طی چند دهه یکی از جاذبه‌های برتر طبیعی گردشگری جهان بوده و طی سال‌های اخیر به دلیل انجام چند عملیات عبور از آن‌ توسط بندبازها و نورپردازی این آبشار گردشگرانش رشد چشمگیری یافته است.

آبشار نیاگارا به مجموعه 3 آبشار گفته می‌شود که در مرز آمریکا و کانادا در استان انتاریو از قلمروی کانادا و در ایالت نیویورک از قلمرو آمریکا جای دارند.

این آبشار در پایان آخرین دوره یخبندان، ذوب تدریجی و سرریز شدن یک دریاچه منجمد باستانی روی معبر سنگی که میان این دریاچه و دریاچه انتاریوی کنونی وجود داشته، پا به عرصه وجود گذاشته است.
 

دریاچه اری

در طی هزاره ها، دریاچه پشت آبشار کوچک و کوچکتر شده و جای خود را به دریاچه Erie کنونی داده است. فرسایش طبیعی بر اثر فشار آب چندین کیلومتر محل آبشار را به عقب برده و به جای کنونی اش رسانده است.

این مجموعه آبشار در سال 1604 توسط گروه اکتشافی فرانسوی به رهبری Samuel de Champlain جغرافی دان، طراح و مکتشف فرانسوی که بنیانگزار کبک(Quebec) نیز نامیده می شود، کشف و ثبت شد. پیش از آن سرخپوستان منطقه قرن ها به وجود این آبشار آگاه بوده و آن را مکانی مقدس می دانستند.

صدای مهیب رعد آسای آبشار در آن زمان موجب شده بود سرخپوستان آن را محل زندگی خدای رعد بدانند و مراسمی برای بزرگداشت این خدا در این مکان برپا کنند. 

 

شهر نیاگارا

 شهر نیاگارا با 88هزار نفر جمعیت در فاصله 128 کیلومتری تورنتو واقع شده و به دلیل آبشار بزرگ ان معروف است. این آبشارها در سر جنوبی گلوگاه رود نیاگارا قرار دارد    .

این آبشارها از بزرگ به کوچک به ترتیب عبارتند از: آبشار نعل اسب، آبشار آمریکایی و آبشار نقاب عروس. آبشار نعل اسب در بخش کانادایی و آبشار آمریکایی در بخش آمریکایی جای دارند که بوسیلهٔ جزیرهٔ بز یا گوت آیلند از هم جدا شده‌اند. آبشار کوچکتر یا همان نقاب عروس هم در سوی آمریکایی این مجموعه آبشار است که از دیگر آبشارها بوسیلهٔ جزیرهٔ لونا جدا شده است. مرز بین‌المللی دو کشور در اصل از سال ۱۸۱۹ از میان آبشار نعل اسبی می‌گذرد اما این مرز به دلیل فرسایش زمین و ساخت و سازها مورد مناقشه است.

این آبشار بر روی رود نیاگارا جای دارد و آب دریاچهٔ ایری را زهکشی می‌کند و به دریاچهٔ انتاریو می‌ریزد. این آبشارها روی هم رفته بالاترین سرعت جریان در میان تمام آبشارهای جهان را دارند. بلندی این آبشار بیش از ۵۰ متر (۱۶۵ پا) است. آبشار نعل اسبی با توجه به ارتفاع سقوط آب و شدت جریان، قوی ترین آبشار در آمریکای شمالی است. در زمان پُرآبی بیش از ۱۶۸ هزار مترمکعب و در حالت عادی نزدیک به ۱۱۰ هزار مترمکعب آب در دقیقه از این آبشار سرازیر می‌شود    .
 

جاهای دیدنی نیاگارا کانادا

این مجموعه آبشار در ۲۷ کیلومتری (۱۷ مایلی) شمال و شمال غرب بوفالو و ۱۲۱ کیلومتری (۷۵ مایلی) جنوب و جنوب شرق تورنتو، میان دو شهر دوقلوی نیاگارا فالز (انتاریو) و نیاگارا فالز (نیویورک) قرار دارد   .

بلندی آبشار نعل اسبی ۵۳ متر است درحالی که بلندی آبشار آمریکایی میان ۲۱ تا ۳۰ متر تغییر می‌کند. این به دلیل وجود صخره‌های بزرگ در بستر آن است. پهنای آبشار نعل اسبی نزدیک ۷۹۰ متر و پهنای آبشار آمریکایی ۳۲۰ متر است. روی هم رفته مسافت میان دورترین بخش آمریکایی تا دورترین بخش کانادایی آبشار ۱۰۳۹ متر است.

حجم آب سرازیر شده در فصل‌های پرآب می‌تواند تا ۵۷۰۰ مترمکعب در ثانیه هم برسد. شدت جریان آب با تراز آب در دریاچه ایری نسبت مستقیم دارد و این مقدار معمولاً در پایان بهار و آغاز تابستان در اوج خود قرار دارد. در طول تابستان ۲۸۰۰ مترمکعب در ثانیه، آب از آبشار سرازیر می‌شود که نزدیک به ۹۰ درصد آن از آبشار نعل اسبی می‌گذرد که آب این آبشار با کمک یک سرریز قابل جابجایی به سوی دستگاه‌های تولید برق هدایت می‌شود. شدت آب سرآزیری از این آبشار در هنگام شب و در فصل زمستان که شمار گردشگران کمتر است، به نیم کاهش می‌یابد و به ۱۴۰۰ مترمکعب در ثانیه می‌رسد. از سال ۱۹۵۰ بر پایهٔ عهدنامهٔ نیاگارا، میزان آب نیاگارا مدیریت می‌شود، که این مدیریت از سوی انجمن بین‌المللی نظارت نیاگارا (International Niagara Board of Control) یا (IJC) صورت می‌گیرد.

رنگ سبز آب آبشار محصول حل شدن نزدیک به ۶۰ تن بر دقیقه از خاک بسیار ریز و نمک در آب است که در اثر نیروی فرسایشی رودخانهٔ نیاگارا تولید می‌شود. نرخ فرسایش در این منطقه نزدیک به ۳۰ سانتیمتر در سال است که البته در دوره‌ای به میانگین ۹۱ سانتیمتر در سال هم رسیده بود. برآورد می‌شود که تا ۵۰۰۰۰ هزار سال دیگر حتی اگر با همین نرخ کاهش یافته، فرسایش ادامه داشته باشد ۳۲ کیلومتر باقی‌مانده تا دریاچهٔ ایری از بین برود و دیگر اثری از آبشار باقی نماند.

سرچشمه نیاگارا

 دلیل پدیداری آبشار نیاگارا به ۱۰۰۰۰ سال پیش و عصر یخبندان ویسکانسین باز می‌گردد این همان نیروی است که دریاچه‌های بزرگ آمریکای شمالی و رود نیاگارا را پدید آورد. همهٔ این پدیده‌های طبیعی در اثر یک عصر یخبندان شکل گرفته‌اند، در این دوران با کنده شدن زمین، راه برخی رودخانه‌ها عمیق تر شده و دریاچه‌ها پدید آمده‌اند همچنین با جمع شدن زباله‌های حاصل از یخبندان (مانند رسوب و صخره‌های کنده شده) راه آب بقیه بسته شده و آب در آن ناحیه جمع شده است. برخی دانشمندان فکر می‌کنند که احتمالاً در این منطقه، در محل کانال ولاند یک دره وجود داشته که با رسوب و صخره‌های کنده شده در دوران یخبندان، پُر شده است.
 

نیاگارا

 نظریه‌های گوناگونی پیرامون منشا نام این آبشار وجود دارد. بروس تریگر، باستان شناس کانادایی گفته است که نام «نیاگارا» از نام شاخه‌ای از بومیان آن منطقه که «نیاگاگارگا» نام داشتند، گرفته شده است. نام این بومیان بر روی نقشه‌های فرانسوی مربوط به دهه‌های آخر سدهٔ ۱۷ میلادی آمده است. اما پژوهشگر دیگری به نام جورج ریپی استوارت می‌گوید نام این آبشار از نام شهر کوچکی ایروکوایی به نام «اونگنیاهرا» به معنی «جایی که زمین به دو نیم می‌شود» گرفته شده است. همچنین پژوهشگر دیگری به نام Henry Schoolcraft گزارش می‌کند که نام نیاگارا به معنی «گردن» است و در آغاز این نام به گلوگاه سرزمین میان دریاچه‌های ایری و اونتاریو، نسبت داده می شده است و عبارت onyara به معنی گردن او است.

نخستین توصیفات به جای مانده از آبشار که شاهدان عینی نوشته‌اند به بازدید ساموئل دو شامپلن در سال ۱۶۰۴ باز می‌گردد که در دوران شناسایی کانادا اعضای گروهش از صحنهٔ دیدنی آبشار برای او تعریف کرده بودند او پس از بازدید دیده‌هایش را در خاطرات روزانه اش ثبت می‌کند. نخستین توصیف علمی از آبشار مربوط به طبیعت شناس فنلاندی-سوئدی است که در آغاز سدهٔ ۱۸ میلادی ارائه شده بود.

در سدهٔ ۱۸ میلادی گردشگری کم کم گسترش یافت تا اینکه در میانهٔ این سده، گردشگری صنعت اصلی این منظقه شد. ژروم برادر ناپلئون بناپارت به همراه تازه عروسش در سدهٔ ۱۹ میلادی به بازدید این منطقه رفت. در ۱۸۳۷ در جریان رویداد کارولین یک کشتی مهمات شورشی‌ها به نام کارولین سوزانده شد و به بالای آبشار فرستاده شد. در مارس ۱۸۴۸ به دلیل جمع شدن یخ‌ها، راه آبشار بسته شد و به مدت ۴۰ ساعت هیچ آبی از آن نگذشت درنتیجه توربین‌های برقی از کار افتاد و کارخانه‌ها همه دست از کار کشیدند.

در زیر به توضیح دیگر جاذبه های مهم گردشگری کانادا می پردازیم:
 

جاذبه مهم گردشگری کانادا

کانادا مقصد اول بسیاری از گردشگران دنیا است، سالانه حدود 2میلیون ویزای توریستی توسط دولت صادر می شود. بیشتر توریست ها از آمریکا و اروپا می باشند، که در طول فصل گرم تعداد آنها بیشتر است. در میان این جاذبه ها هفت مکان دیدنی به عنوان سند هویتی کانادا شناخته می شوند.

 

رشته کوه های راکی

یکی از مکان های مهم برای اسکی، کوهنوردی، دوچرخه سواری و پیاده روی است، زیبایی منحصر به فردی دارد.دارای یخچال های بیشمار و صخره های بزرگ و دیدنی است. بیشتر در غرب کانادا (استان بریتیش کلمبیا) امتداد دارد. آثار فسیل ماقبل تاریخ در آن بسیار دیده شده است.
 

شهر قدیمی کبک

استان کبک که بخش فرانسوی زبان کانادا را شامل می شود دارای بخش های قدیمی و مکان های تاریخی زیبایی مانند: کبک سیتی، مونترال است. این منطقه در قرن 17 توسط فرانسوی ها کشف شد. معماری آن متفاوت با دیگر شهرهای کانادا و به سبک اروپایی است. بنا های رومی، کلیساهای سبک نوتردام و باسیلیکا و ... توریست های بیشماری را جذب می کند.
 

کانو

قایق یا شناور چوبی باریک و درازی که در رودهای بیشمار کانادا از زمان سرخ پوستها وجود داشته. رودخانه های ارام و وسیعی که در سرتاسر کانادا وجود دارند مملو از این کانو ها هستند. آرامش و ماجراجویی دو خصوصیت اصلی سفر با این کانو ها است.
 

مزارع وسیع کانادایی

کانادا کشور پهناوری است که پر از دشت های وسیع کشاورزی است. بیش از 75درصد عدس دنیا را کانادا و استان منیتوبا تامین می کند. منظره زیبای مابین دشتهای سرسبز و آسمان آبی نظر هر بیننده ای را به خود جذب می کند.
 

 موزه پیر 21 

در شهر هلیفکس واقع شده است. محل ورود و دروازه اولین مهاجران و کاشفان کانادا بوده است. این ساختمان ترمینال ورودی کشتی های بزرگ اقیانوس پیما بوده است. مملو از جاذبه های دیدنی برای علاقمندان به صنعت کشتی است.

 

خانه اسکیمو 

ایگلو ها یا همان خانه های برفی دارای مهندسی و معماری خاص خود و مخصوص قطب است. کانادا که مساحت زیادی از آن پوشید از برف است محل سکونت اسکیموها و خانه های جالب آن است. در زمستان بسیاری از گردشگران برای دیدن این خانه ها و خرس های قطبی به آنجا مسافرت می کنند.